က်ြန္ေတာ္ေတာင္ငူမွာေက်ာင္းတက္တုန္းကအေဆာင္မွာေနျပီးတက္ရတာပါ။
က်ြန္ေတာ္ေနတဲ့အေဆာင္ေလးကေတာင္ငူျမိဳ့နဲ. ၂မိုင္ေ၀းတဲ.ကန္ရိုးရြာေလးမွာပါ။
အတိအက်ေျပာရရင္ရြာေလးနဲ.ေတာင္ ၁ မိုင္ထပ္ေ၀းပါေသးတယ္။ ေတာင္ငူ
ဂ်ီတီအိုင္ေဘးကသစ္ေတာ၀န္းထဲမွာပါ။ သူမ်ားေတြရြာထဲကေနစက္ဘီးနဲ.
ေက်ာင္းလာခ်ိန္မွာက်ြန္ေတာ္တို.ကေအးေဆးအေဆာင္မွာနွပ္ေနတုန္းေပါ့။
အေဆာင္ေနသူေလးေတြကေတာ.က်ြန္ေတာ္အပါအ၀င္မွခုႏွစ္ေယာက္ပါ။
ဒီဘက္အခန္းမွာ က်ြန္ေတာ္ရယ္၊၀မ္းကဲြအမ မျဖဴ၊ ေက်ာ္ႀကီး၊အငယ္ေလး(ထံုေပ)
မအိခိုင္(အဖြားၾကီး) ငါးေယာက္ေနတယ္။ ဟိုဖက္ခန္းမွာေတာ့ငု၀ါ(အ၀င္း) နဲ.
သဲ တို.ပါ။အခ်င္းခ်င္းနာမည္ေျပာင္ေတြပဲေခၚၾကတာေပါ.။က်ြန္ေတာ္ကအငယ္ဆံုး
နဲ.ခ်စ္စ၇ာအေကာင္းဆံုးကိုယ့္ကိုကိုယ္မို.ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ မ်က္လံုးေလးနဲနဲ
ေမွးျပီးမ်က္၇စ္ေလးမပါလို.
ေပတံုးေလးလို.ေခၚႀကတာေပါ့။က်ြန္ေတာ္တို.သူငယ္ခ်င္းေတြ
ဘယ္ေတာ့မွရန္မျဖစ္ႀကဘူးစိတ္ဆိုးလည္းခနပဲ။ မအိခိုင္နဲ.မျဖဴဆိုအ၇မ္းစည္းကမ္းရိွတာ
ဒါေပမယ့္သံုးေယာက္ႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့သူတို.ရံႈးတာေပ့ါ။က်ြန္ေတာ္ရယ္၊ငယ္ေလးရယ္
ေက်ာ္ႀကီးရယ္ကေတာ့တက္ညီလက္ညီ္မရိွတာေပါ့(စည္းကမ္း)ဟိုဘက္ခန္းကနွစ္ေယာက္
ကေတာ့၂ရက္၁ခါေလာက္ႀကမ္းတိုက္ႀကသတဲ့။ဒီေန.ေတာ.ဒီေလာက္ပါပဲ အစုတ္ႀကီးျဖစ္ေန
တဲ့ကြန္နက္ရွင္ရယ္၊အူေႀကာင္ေႀကာင္ဆိုင္ပိုင္ရွင္လူႀကီးရယ္ေႀကာင့္ဒီပို.စ္ေလးကိုဒီမွာပဲ
မဆံုးသတ္ေတာ.ပါေတာ့မယ္၊က်ြန္ေတာ့္အက်င့္ကေတာ့ခက္ခဲတဲ့အရာဆိုဘာမွကိုဆက္
မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ခက္ခက္ခဲခဲရရမယ့္အရာေတြကိုဘယ္ေတာ့မွမယူဘူး။ခက္ခက္ခဲခဲလုပ္
ုျပီးမွရခ့ဲတာေတြကိုလည္းဘယ္ေတာ့မွတန္ဘိုးမထားဘူး။စေရးေနတုန္းကေတာ့စိတ္က
ႀကည္ႀကည္လင္လင္ေလးပါပဲ။အခုေတာ.ေအာ္ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္(စိတ္ထဲက)
အစုတ္ႀကီး.............................................